Πάντα με απασχολούσε
η έννοια του καλού και του κακού ανθρώπου.
Θυμάμαι ότι από μικρά παιδιά, ακούγαμε συχνά-πυκνά
την φράση «να είσαι καλός/καλύτερος άνθρωπος», «να είσαι σωστός άνθρωπος».
Και καμιά φορά
αναρωτιέμαι πώς μπορούμε να προσδιορίσουμε τον καλό άνθρωπο;
Ποια μπορεί να είναι λοιπόν τα χαρακτηριστικά των κακών
ανθρώπων ή απλά των ανθρώπων που δεν έχουν καλό χαρακτήρα;
- Είναι για παράδειγμα …...καλός
άνθρωπος ο μορφωμένος άνθρωπος ;
Η απάντηση είναι εύκολη,ασφαλώς και όχι. Είναι δηλαδή κακός άνθρωπος ο λιγότερο ή ο καθόλου μορφωμένος άνθρωπος;
Η απάντηση είναι εύκολη,ασφαλώς και όχι. Είναι δηλαδή κακός άνθρωπος ο λιγότερο ή ο καθόλου μορφωμένος άνθρωπος;
- Είναι καλός άνθρωπος,
ο άνθρωπος που δεν βρίζει ποτέ; Όχι απαραίτητα.
- Είναι καλός άνθρωπος
αυτός που είναι νομοταγής; Ίσως.
- Είναι καλός άνθρωπος
ο αισιόδοξος άνθρωπος; κι’ αν ναι, είναι ο απαισιόδοξος κακός άνθρωπος;
Προφανώς και όχι.
Και επειδή είναι πολλά τα χαρακτηριστικά ενός κακού ανθρώπου, ας κάνουμε μια
προσπάθεια να εντοπίσουμε μερικά στοιχεία του καλού και σωστού ανθρώπου,
Ας κάνουμε λοιπόν μια
προσπάθεια να εντοπίσουμε μερικά από τα στοιχεία του καλού και σωστού ανθρώπου.
Από την κοινωνική
σκοπιά, για να είσαι καλός άνθρωπος πρέπει:
- να μην κλέβεις,
- να μην δολοφονείς,
- να μην συκοφαντείς,
- να μην καταπατάς τα δικαιώματα των άλλων και όλα τα παρεμφερή τα οποία ανήκουν σε ευδιάκριτες ζώνες.
- να μην αφήνει κάτι λάθος να συμβαίνει,
- να υπερασπιζεσαι όποιον δεν καταφέρνει να υπερασπιστεί τον εαυτό του.
- να βοηθάς τον διπλανό σου, εκεί που μπορείς,
- να ακολουθείς ηθικούς κανόνες και αξίες,
- να ανταποδίδεις τις όποιες βοήθειες και διευκολύνσεις παίρνεις από άλλους.
- επόσης και το αίσθημα δικαίου είναι ένα στοιχείο από αυτά που αναζητούμε.Και όταν δεν είναι εύκολο να προσδιοριστεί τι είναι δίκαιο, ο σωστός άνθρωπος θα προσπαθήσει να αποφανθεί, ακόμα και αν είναι ενάντια στο δικό του συμφέρον.
Όμως... μέσα σε όλα αυτά, υπάρχει ένα
μεγάλο, τεράστιο «όμως», γιατί για όλες αυτές τις καλοσύνες υπάρχει ένας
σημαντικότατος ρυθμιστικός παράγοντας, κ’ αυτό δεν είναι άλλο από «Το μέτρο», γιατί με «Μέτρο» θα πρέπει να γίνονται τα παραπάνω και όχι αδιαπραγμάτευτα, ούτε άνευ όρων.
0 σχολια:
Post a Comment