Ελληνικές εκλογές 1865-1920 «Δαγκωτό» και «μαύρο».
Έχετε αναλογιστεί ποτέ γιατί άραγε στο εκλογικό λεξιλόγιο υπάρχουν
εκφράσεις όπως «τον μαύρισαν στην κάλπη» ή «το ’ριξα δαγκωτό»; Πώς
ψήφιζαν οι Έλληνες μετά τον Όθωνα; Τι ήταν τα μαύρα και λευκά σφαιρίδια
με τα οποία ψήφιζαν; Γιατί κάποιοι ψηφοφόροι δάγκωναν πριν ψηφίσουν το
σφαιρίδιο;
Η εκλογή με το σφαιρίδιο έρχεται από τα Iόνια Νησιά και τη Bενετία, η
οποία γινόταν καθ’ όλη τη διάρκεια της βασιλείας Γεωργίου Α’ μέχρι και
τις εκλογές του 1920. Ήταν, θα πρέπει να πούμε, ένας γραφικός τρόπος για
τη διεξαγωγή των εκλογών, αλλά ταυτόχρονα ο πλέον πολυδάπανος και
αναχρονιστικός.
Οι κάλπες ήταν ορθογώνια μεταλλικά κουτιά, σαν τους γκαζοτενεκέδες.

Ήταν κλειστά απ” όλες τις πλευρές, εκτός από μία τρύπα στην οποία υπήρχε ένας χοανωτός σωλήνας.
Μέσα σ' αυτό το σωλήνα, που είχε διάμετρο 12 εκατοστών, ο ψηφοφόρος έβαζε το χέρι του και έριχνε το σφαιρίδιο.
Η λέξη ψήφος, αρχικά, προσδιόριζε τη μικρή λεία πέτρα (
ψηφίδα, ή το ψηφιδωτό) την οποία χρησιμοποιούσαν για την καταμέτρηση εκλογικών προτιμήσεων.
Τότε σε κάθε εκλογικό τμήμα υπήρχαν τόσες κάλπες όσοι υποψήφιοι.
Η κάθε κάλπη χωριζόταν εσωτερικά σε δύο μέρη που αντιστοιχούσαν: εξωτερικά σε δύο χρώματα, το άσπρο (θετική ψήφος) κ
αι το μαύρο (αρνητική ψήφος)….Απ εδώ και η φράση “τον μαύρισαν” .
Ο ψηφοφόρος έπρεπε να περάσει απ΄ όλες τις κάλπες και να πάρει από τον κάθε υπάλληλο, που στεκόταν μπροστά από κάθε κάλπη, το σφαιρίδιο.
Ο κάθε υπάλληλος φώναζε δυνατά το όνομα του υποψήφιου.
Ο ψηφοφόρος καταψήφιζε ρίχνοντας σε όλες τις κάλπες την ψήφο στο μαύρο τμήμα , ενώ , μόνο, σε μία έριχνε το σφαιρίδιο στη λευκή.
Για να γνωρίζουν τον ακριβή αριθμό των “δικών τους” και να αποφύγουν λαθροχειρίες η θετική ψήφος ήταν, συνήθως, δαγκωμένη, για να αναγνωρίζεται στην καταμέτρηση.
Απ εδώ και η φράση “
θα το ρίξω δαγκωτό”.
“Καλό βόλι και μιά σκέψη-συμβουλή, Καλή για Όλους Μας …”