Είναι συμβατή η ανωνυμία με τη δεοντολογία;

Στον ανώνυμο φίλο σχολιαστή, του αφιερώνω το παρακάτω κείμενο, με την παράκληση να μη επιμένει για το αντίθετο, γιατί κανένα ανώνυμο σχόλιο δεν θα αναρτηθεί από το παρόν Blog.

/////
Έχω υποστηρίξει πολλές φορές ότι η ανωνυμία στο Διαδίκτυο – επομένως και στα blogs -αποτελεί συνιστώσα της ελευθερίας της έκφρασης.
Στο Διαδίκτυο ασκούμε ταυτόχρονα πολλά δικαιώματα, τα οποία μπορεί να φαίνονται αντιφατικά μεταξύ τους, όμως δεν είναι όπως π.χ. το δικαίωμα σεβασμού της ιδιωτικότητας (ψευδωνυμία, ανωνυμία, απόρρητο) σε συνδυασμό με το δικαίωμα στην ελευθερία της έκφρασης.
Ταυτόχρονα όμως, η ανωνυμία δεν συνιστά αλληλοαποκλειόμενη αξία σε σχέση με την δεοντολογία που πρέπει να τηρεί καθένας στο δημόσιο λόγο (είτε είναι, είτε δεν είναι δημοσιογράφος). 
Το ότι είσαι ανώνυμος δεν σημαίνει ότι απαλλάσσεσαι από την υποχρέωση διασταύρωσης και τεκμηρίωσης μιας είδησης ΠΡΙΝ την μεταδόσεις. 
Το ότι γράφεις σε blog δεν σημαίνει ότι απαλλάσσεσαι από την αναζήτηση της αντίθετης άποψης, όταν μεταδίδεις μια πληροφορία (όχι απλή κρίση) για ένα ερειζόμενο ζήτημα.
Μπορεί οι ίδιοι οι κανόνες της δεοντολογίας να μην περιλαμβάνονται σε νομικά δεσμευτικό κείμενο (εκτός από το π.δ. 77/2003 για τις ενημερωτικές ραδιοτηλεοπτικές εκπομπές), αλλά η παράλειψη τήρησής τους, σε συνδυασμό με αρνητικές επιπτώσεις για την προσωπικότητα του θιγόμενου, στοιχειοθετούν αυξημένο δόλο.

Δεν διασταύρωσες ρισκάροντας την ανακρίβεια, μόνο και μόνο επειδή στην ακατέργαστη μορφή της η πληροφορία φαίνεται πιο “ζουμερή”; άρα θα κερδίσεις μεγαλύτερη αναγνωσιμότητα, θα χάσεις όμως σε εγκυρότητα.

Θα χάσεις ενδεχομένως και μερικές χιλιάδες ευρώ σε αποζημίωση που θα καταδικαστείς να καταβάλεις στον θιγόμενο.

Το ότι έχουμε νέα μέσα δεν σημαίνει ότι καταργήθηκε αυτομάτως η γενική νομοθεσία, σημαίνει ότι δεν εφαρμόζεται η ειδική νομοθεσία που είχε θεσπιστεί για τα παραδοσιακά μέσα. 
Κατά τ’ άλλα, οι κανόνες της δεοντολογίας έχουν αναγνωριστεί από τα Δικαστήρια ως ένα ευρύτερο σύνολο υποχρεώσεων που απορρέουν από τα “συναλλακτικά ήθη”.
Μια κωδικοποίηση αυτών των κανόνων, προσαρμοσμένων ειδικά για τα blogs, είχε επιχειρηθεί πριν 3 χρόνια (Κώδικας Δεοντολογίας Ιστολογίων) (Επεξηγήσεις στον Κώδικα Δεοντολογίας Ιστολογίων). 
Υπάρχει ήδη μια υπόθεση που εκκρεμεί στη Δικαιοσύνη και στην οποία έχει τεθεί υπόψη η συγκεκριμένη κωδικοποίηση των συναλλακτικών υποχρεώσεων των bloggers, Οπότε, με την απόφαση θα μάθουμε κατά πόσον οι δικαστές θεωρούν ότι οι bloggers δεσμεύονται ή όχι από τη δεοντολογία του δημόσιου λόγου.

Αναδημοσίευση από : E-Lawyer

[ dispraise ]