Σε εποχές οικονομικής ευμάρειας ένας μη αυτοεξυπηρετούμενος
ηλικιωμένος θεωρούνταν μέχρι και βάρος.
Γι αυτό και οι συγγενείς του
επέλεγαν να τον πάνε σε ένα γηροκομείο όπου η συνεχής φροντίδα
αντιστάθμιζε τη μοναξιά.
Τώρα που τα δεδομένα έχουν αλλάξει και η σύνταξη είναι είδος υπό
εξαφάνιση οι παπούδες και οι γιαγιάδες επιστρέφουν σπίτι, αφού τα
χρήματά τους είναι απαραίτητα για την επιβίωση της οικογένειας.
Το τελευταίο διάστημα παρατηρείται τάση «εκκένωσης» των
γηροκομείων.
Πολλές οικογένειες αναλαμβάνουν τη φροντίδα του παππού ή
της γιαγιάς, προκειμένου να επωφεληθούν από τη σύνταξή του.
Με την
ανεργία στα ύψη, τα επιδόματα και τους μισθούς πετσοκομμένα, οι λίγες
εκατοντάδες ευρώ που λαμβάνουν μηνιαίως οι συνταξιούχοι μπορούν να
κάνουν την κρίσιμη διαφορά σε μια οικογένεια.
Αυτή είναι η κύρια αιτία
πίσω από τη μαζική «εκκένωση» που καταγράφεται το τελευταίο διάστημα στα
γηροκομεία όλης της χώρας.
Σύμφωνα με ρεπορτάζ της «Καθημερινής», «Πολλοί αποφασίζουν να πάρουν τους ηλικιωμένους στο σπίτι
προκειμένου να επωφεληθούν από τη σύνταξή τους και να τα βγάλουν πέρα».
Η
απόφαση δεν λαμβάνεται ελαφρά τη καρδία. «Για να είναι ένας άνθρωπος σε
μονάδα φροντίδας ηλικιωμένων σημαίνει ότι είναι βαρύ περιστατικό και
απαιτεί ιδιαίτερη ενασχόληση.
Οι άνθρωποι όμως φαίνεται ότι είναι
διατεθειμένοι να υπερβάλλουν εαυτόν αναλαμβάνοντας τη φροντίδα τους,
προκειμένου να μην πληρώνουν το γηροκομείο».
«Μόνο στην περίπτωση που κάποιος έμεινε άνεργος θα έπαιρνε το
ρίσκο της αποκλειστικής φροντίδας ενός ηλικιωμένου σε τέτοιο στάδιο».
«Η απόσυρση των ηλικιωμένων από τις μονάδες
φροντίδας έχει διαφανεί ως "λύση" στο πρόβλημα της ανεργίας».
«Οι περισσότεροι άνεργοι στη χώρα μας άλλωστε ζουν από
τις συντάξεις των γονιών ή των παππούδων τους παρά από τα ειδικά
επιδόματα. Αν αυξηθεί περαιτέρω η ανεργία, η τάση εκκένωσης των
γηροκομείων θα ενταθεί».
0 σχολια:
Post a Comment