Κι εκείνη την στιγμή, από δέος, υπάρχει μια επίσης εκκωφαντική σιωπή, όπου όλοι περιμένουν να τελειώσει το κούνημα για να αρχίσουν να τσιρίζουν, να εκλιπαρούν, να κάνουν ό,τι νομίζουν τέλος πάντων.
Το ίδιο συμβαίνει πριν και μετά από ένα πολιτικό σεισμό.
Νομίζω λοιπόν ότι βρισκόμαστε εν μέσω αυτού του εκκωφαντικού βουητού και της εκκωφαντικής σιωπής.
Από τη μία η αδυναμία στελέχωσης ψηφοδελτίων, από την άλλη οι αποκαλύψεις αδυναμιών, η συνένωση των δύο δήμων λόγω «Καλλικράτη», κι άλλοτε πάλι η ενδεχόμενη οικονομική άρα και ψυχολογική καταστροφή του υποψηφίου, αρχίζει να ζώνει πρόσωπα γνωστά, πρόσωπα που άλλοτε αυτάρεσκα κι ανεξέλεγκτα υπόσχονταν τα πάντα στους πάντες.
Σιωπή και πόνος βουβός, φόβος βουβός, που οδηγεί την γλώσσα να κάνει λάθη, να λέει την αλήθεια, να εκλιπαρείς παρακλητικά ζητώντας κατανόηση, και δικαιολογούμενος ενώπιος ενωπίω να δηλώνεις!! και μια, και δύο και τρεις φορές, λέγοντας «μην μηδενίζετε τα πάντα, όποιοι και αν είστε εσείς που θα έρθετε στην εξουσία, γιατί τότε, θα διαπιστώσετε ότι έγινε έργο, θα διαπιστώσετε ότι εμείς δουλέψαμε σκληρά.
Και νιώθω αυτή την σιωπή περιμένοντας πότε θα τελειώσει το ταρακούνημα, για να δούμε τι σπασμένα άφησε εν τέλει.
Κι φοβάμαι ότι αυτή η σιωπή θα κρατήσει μέχρι το τέλος.
[Admin/Ψιλή Άμμος ]
1 σχολια:
Έχεις απόλυτο δίκιο. Οι εξελίξεις στα δημοτικά δρώμενα, ενόψει των εκλογών που πλησιάζουν, θα είναι ραγδαίες. Προς το παρόν υπάρχει σιωπή...
Post a Comment