Η αλήθεια για το έγγραφο της Βουλής που παρουσίασε ξαφνικά ο δήμαρχος Σαλαμίνας στο Δ.Σ.! (Ηχητικό)

Για να μην ξεχνιόμαστε !!

Ο δήμαρχος Σαλαμίνας στην συνεδρίαση του Δ.Σ της 19ης Ιουνίου στην συζήτηση για τα 2500 χρόνια  από της ναυμαχίας της Σαλαμίνας, έφερε στην επιφάνεια το έγγραφο  των Μόνιμων Επιτροπών της Βουλής των Ελλήνων (βλ. ΕΔΩ) με την έκφραση γνώμης που αφορούσε την απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την θέσπιση της δράσης της Ένωσης για τις πολιτιστικές πρωτεύουσες της Ευρώπης στα έτη 2020-2033.

Ακούστε λοιπόν πως παρουσιάζει το έγγραφο προς το σώμα 
και πως εξηγεί το περιεχόμενο του.

(το απόσπασμα έχει διάρκεια  3λ:30δ)
     

   

και τώρα ... 

Διαβάστε πως εμείς ερμηνεύουμε το συγκεκριμένο έγγραφο καθώς και όλα τα άλλα  έγγραφα που αφορούν την Ευρωπαϊκή Πολιτιστική Πρωτεύουσα.

Επειδή από θέσεως ισχύος ο δήμαρχος προκαλεί, και περιφρονητικά αποκαλεί «προφεσόρους», εκείνους που έχουν αντίθετη γνώμη από την δική του,  εμείς...., σηκώνουμε το γάντι της πρόκλησης και του δηλώνουμε πως και γράμματα γνωρίζουμε αλλά και την αποκάλυψη της αλήθειας τολμάμε.

(Α) Αν εκείνος, για τους δικούς του λόγους, διαφορετικά  ερμηνεύει την απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (βλ. ΕΔΩ), είναι δικό του πρόβλημα, γιατί εκείνο που μετά βεβαιότητας υποστηρίζω είναι ότι, όσα ανάφερε στο σώμα από την σελίδα (6) της Περίληψης της Απόφασης, ήταν αποσπασματικά και παραπλανητικά.

Όφειλε κατ’ αρχάς να αναφερθεί στις αξιολογήσεις της σελίδας 4, όπως αυτές περιγράφονται στην αιτιολογικής έκθεσης της πρότασης, και δευτερευόντως στο περιεχόμενο του άρθρου 4 παρ. (1) της απόφασης που αφορά τις αιτήσεις συμμετοχής των πόλεων.

Θεωρώ αναγκαίο να υπενθυμίσω, ότι στην αιτιολογική έκθεση της επιτροπής, αναφέρονται  τα παρακάτω πέντε κύρια προβλήματα:

1.     Η δυσκολία στους προϋπολογισμούς των πόλεων, 

2.     Η αδυναμία κατανόησης της Ευρωπαϊκής διάστασης του θεσμού, 

3.     Η αδυναμία ενσωμάτωσης μακροπρόθεσμης στρατηγικής και εξασφάλιση ανεξίτηλης κληρονομιάς, 

4.     Η απουσία μηχανισμών μέτρησης σχετικά με τον αντίκτυπο της πρωτοβουλίας και τέλος

5.     Η ύπαρξη περιορισμένου αριθμού πόλεων που να μπορούν ρεαλιστικά να είναι υποψήφιες πόλεις για την διοργάνωση τόσο μεγάλης κλίμακας εκδηλώσεων.

Για λόγους σωστής κατανόησης του παραπάνω 5ου προβληματισμού της επιτροπής, σας παραθέτουμε αυτολεξεί το κείμενο της αιτιολογικής έκθεσης:

«Εάν μια πόλη με πολύ περιορισμένες ικανότητες επιλεγεί για να φιλοξενήσει τον θεσμό, μπορεί να αντιμετωπίσει ιδιαίτερα αρνητικές επιπτώσεις και η επιλογή αδύναμων υποψηφιοτήτων ενέχει τον κίνδυνο να πληγεί το κύρος και η βαρύτητα που φέρει η πρωτοβουλία των πολιτιστικών πρωτευουσών της Ευρώπης σε μακροπρόθεσμο επίπεδο». 

Με βάσει τα αποτελέσματα των αξιολογήσεων αυτών, καθώς και της δημόσιας διαβούλευσης, διαρθρώθηκε το πλαίσιο του ισχύοντος συστήματος, εξ ου και η αναφορά στην διατήρηση της δυνατότητας των πόλεων να περιλαμβάνουν στον φάκελο τους και την γειτονική τους περιοχή .

(Β) Θα πρέπει όμως να αναφερθούμε και στα νομικά στοιχεία της πρότασης όπως αυτά περιγράφονται στην σελίδα "2" του εγγράφου της Βουλής, ότι δηλαδή η πρόταση για την πολιτιστική πρωτεύουσα, θα πρέπει να συνάδει με τις αρχές της επικουρικότητας και της αναλογικότητας.

Δύο Έννοιες ίσως δυσνόητες ή και άγνωστες !

Ας τις απλουστεύσουμε λοιπόν.

Μια διοργανωτική συμφωνία καθορίζει τις διαδικασίες εφαρμογής της αρχής της επικουρικότητας, κι αυτό σημαίνει ότι «δεν πρέπει να επιχειρείται ή να ρυθμίζεται σε Κοινοτικό επίπεδο κάτι που μπορεί καλύτερα να ρυθμιστεί ή να διαχειριστεί σε Εθνικό ή Περιφερειακό επίπεδο».

Η αρχή της αναλογικότητας σημαίνει ότι όταν μια ενέργεια της ΕΕ αποδεικνύεται απαραίτητη για την επίτευξη των στόχων της Συνθήκης, τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα οφείλουν να εξετάσουν αν η ενέργεια αυτή απαιτεί νομοθετική ρύθμιση ή αν μπορεί να χρησιμοποιηθούν άλλα αποτελεσματικά μέσα (χρηματοοικονομική ενίσχυση, ενθάρρυνση της συνεργασίας μεταξύ κρατών μελών με μια σύσταση, παρώθηση σε κοινή ενέργεια με ψήφισμα, κλπ.).

Αυτή την υποχρέωση κάλυψαν, ως όφειλαν άλλωστε, οι Μόνιμες Επιτροπές της Βουλή των Ελλήνων ως κράτους μέλους, και ΠΟΥΘΕΝΑ μα ΠΟΥΘΕΝΑ στο κείμενο τους δεν κάνουν αναφορά ή συσχέτιση στο θεσμό της πολιτιστικής Πρωτεύουσας με τις επετειακές εορταστικές εκδηλώσεις (ανεξάρτητα αν αυτές γίνουν το 2020 ή 2021) για τα 2500 χρόνια από την Ναυμαχία της Σαλαμίνας.

Ο συσχετισμός  αυτός έγινε αυθαίρετα και συνειδητά από τον δήμαρχο Σαλαμίνας, με σκοπό, κατά την άποψη μας, να δικαιολογήσει  τα αδικαιολόγητα.

Επαναλαμβάνω ότι οι Μόνιμες Επιτροπές της βουλής των Ελλήνων δεν πήραν καμία πρωτοβουλία, ούτε αποφάσισαν τι, όπως αναληθώς αναφέρθηκε από τον δήμαρχο, απλά υιοθέτησαν γνώμη.

Η αναφορά στο κείμενο της περιπτώσεως επιλογής μιας πόλεως με περιορισμένες δυνατότητες όπως η  Σαλαμίνας, (η Σαλαμίνα ήταν η μόνη πόλη που είχε ζητήσει  να της ανατεθεί ο τίτλος λόγω της ιστορικής αναφοράς και όχι να την επιλέξουν) έγινε για να τονιστεί το ορθόν της απόφασης του Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου προκειμένου να συνεχίσουν οι πόλεις να μπορούν να περιλαμβάνουν στον σχεδιασμό του φακέλου τους και την γειτονική τους περιοχή.

Έτσι ερμηνεύσαμε εμείς το έγγραφο της Βουλής των Ελλήνων και την απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου,...... Εσείς ;

(Γ)  Στην αναφορά του δημάρχου για εξεύρεση πόρων μέσα από κοινοτικά προγράμματα (η γνώμη μας είναι ότι δεν υπάρχει καμία τέτοια περίπτωση), για τις δημοσιονομικές επιπτώσεις του θεσμού στον προϋπολογισμό της πόλης, για το βραβείο «Μελίνα Μερκούρη » καθώς και για την απαραίτητη πολιτική & οικονομική υποστήριξη που πρέπει να έχει, αλλά και να το αποδείξει ότι έχει η προ-επιλεγείσα πόλη κατά την παρουσιάσει της πρότασης ενώπιον της Ευρωπαϊκής Επιτροπής των Εμπειρογνωμόνων .... Θα επανέλθουμε εν καιρώ .