16η Συνεδρίαση Δημοτικού Συμβουλίου Σαλαμίνας 19/6/2013 .....«Όλοι ....Χύμα» Συνέχεια. (ηχητικά)

«Μωραίνει Κύριος όν βούλεται απολέσαι ...» (Ευριπίδης)
Θυμάστε αυτά που σας έλεγα για το δημοτικό συμβούλιο;
Σας είχα προϊδεάσει τότε ότι δεν θα είχε καθόλου πλάκα ή όλη κατάσταση!
Και να που επαληθεύτηκα, και τι δεν ακούστηκε από τους δημοτικούς μας άρχοντες σ' αυτό το τελευταίο δημοτικό συμβούλιο για τα Σαλαμίνεια και την πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης.
Όλα αυτά που άκουσα με πήγαν μισό αιώνα πίσω, και θυμήθηκα τον καθηγητή μου να μας μιλά για τις μεθόδους του διαλόγου και ιδιαίτερα για την «Διαλεκτική».

Δημιουργός της μας έλεγε… ο Πλάτωνας, η φιλοσοφία του οποίου αποδόθηκε σε μορφή διαλόγων.
Η διαλεκτική μας τόνιζε χαρακτηριστικά, πως ετυμολογικά, προέρχεται από τον διάλογο.

Και πως ο διάλογος «ως μορφή επικοινωνίας ελεύθερα σκεπτόμενων ανθρώπων» υπήρξε κατάκτηση των Ελλήνων». «Μόνο στα τυραννικά καθεστώτα οι άρχοντες, μας έλεγε, μονολογούν, στα δημοκρατικά καθεστώτα οι πολίτες διαλέγονται ».

Ακούγοντας λοιπόν  τους δημοτικούς μας άρχοντες  σ΄αυτό το περίφημο δημοτικό συμβούλιο αναρωτιόμουν, αλήθεια, τι κάνουν αυτοί τώρα ; … διαλέγονται; ή μήπως τώρα ενημερώνονται και δεν ξέρουν τι λένε; 
Έτσι  εννοούν τον διάλογο ή αφού πρέπει να διαφωνήσουν κάτι πρέπει να πουν;

Να φύγω ή να κάτσω; δεν ήξερα τι στ' αλήθεια να κάνω , κι όπως συμβαίνει πάντα, σε μας τους μεγάλους σε ηλικία ανθρώπους, σε κάτι τέτοιες στιγμές το μυαλό μας για να μην χαθεί  γυρίζει πίσω, και ψάχνει μέσα στην μνήμη να βρει λύση με παράλληλες ιστορίες ή και ανέκδοτα.

Και να λοιπόν τι θυμήθηκα….

Κάποτε, λέει η ιστορία, σε ένα χωριό άνοιξαν οι ουρανοί. Βροντές, αστραπές κεραυνοί, νεροποντή μεγάλη, πραγματικός κατακλυσμός με τα νερά να ανεβαίνουν επικίνδυνα.Σιγά-σιγά ο κόσμος για να σωθεί άρχισε να ανεβαίνει στα υψηλότερα  σημεία του χωριού.Όλοι έτρεχαν να σωθούν πλην ενός, πολύξερος και επηρμένος δεν τους ακολούθησε, προτίμησε να μείνει σπίτι του, να προστατέψει τα κεκτημένα του.Στις παροτρύνσεις των άλλων για να  τους ακολουθήσει, με υπεροψία τους απαντούσε λέγοντας : «ξέρω εγώ τι κάνω, εξ άλλου ο Θεός μ’ αγαπάει, δεν πρόκειται να με αφήσει να χαθώ» .Αυτό επαναλήφθηκε ακόμα και όταν  μια βάρκα με διασώστες περνώντας από κοντά του τον κάλεσαν να τον πάρουν μαζί τους.
Τα νερά συνέχιζαν να ανεβαίνουν, μα αυτός προτίμησε να σκαρφαλώσει στα κεραμίδια, βέβαιος  ότι ο Θεός δεν θα τον εγκαταλείψει.Πίστευε δηλαδή πως αν είναι κάποιος σωθεί, αυτός θα πρέπει να είναι μόνον αυτός.!Τα νερά όμως συνεχώς ανέβαιναν, έφτασαν  τα κεραμίδια και συνεχώς ανέβαιναν, κι' έφτασαν μέχρι την μέση του.Ένα ελικόπτερο ψάχνοντας για εγκλωβισμένους, τον βλέπει  κι αμέσως σπεύδει να τον σώσει.Του ρίχνει την σκάλα και το καλεί να  ανέβει για να σωθεί.Αυτός για τρίτη φορά αρνείται την βοήθεια, ισχυριζόμενος πάντα τα ίδια και τα ίδια.Τα νερά όμως έφτασαν στο στόμα του και τότε κατάλαβε ότι σύντομα τα πάντα τελειώνουν.Κι’ όπως είχε στραμμένο το βλέμμα προς τον ουρανό απευθυνόμενος προς τον Θεό, ακούστηκε να λέει, Γιατί θεέ μου με εγκαταλείπεις; Εμένα!! που έτσι !!, εμένα που αλλιώς!!Τότε άνοιξαν οι ουρανοί και  μέσα  από τις βροντές τις αστραπές και τους κεραυνούς, ακούστηκε μια φωνή να του λέει ....Άνθρωπε, τρεις φορές σου έριξα το σωσίβιο σωτηρίας και εσύ το αρνήθηκες. (Κάπως αλλιώς του τα είπε βέβαια ο Θεός ……αλλά «Θου κύριε» . !!!) Εγώ σου φταίω τώρα ;;

Αυτό μου θύμισε η συζήτηση, έτσι τα είδα εγώ τα πράγματα αλλά και έτσι ......τα άκουσα ....
Ακούστε τα  και σεις:

Στα ηχητικά αποσπάσματα που ακολουθούν ακούγεται η πρόσκληση, το σωσίβιο, της κ. Νάννου και η απάντηση με το «όλοι χύμα» που έδωσε ο δήμαρχος, 

( διάρκεια  05:10 )

και στο επόμενο, η πρόταση για συνεργασία του κ. Σοφρά με την αρνητική απάντηση του δημάρχου.

( διάρκεια  06:40 )

Αυτά προς το παρόν......Επανέρχομαι......