Βρυχηθμοί και τζάμπα λεονταρισμοί πριν το τέλος?. (το ηχητικό της ντροπής)!!!

Έχετε ακούσει ή δει ποτέ πολιτικό να κάνει αυτοκριτική;

Ένα δημοτικό συνδυασμό να παραδέχεται… την αλήθεια του αντιπάλου ή τη δική του ανεπάρκεια;
Αν ναι τότε δείξτε μου, ποιος !!
Είναι απαράδεκτο, η έννοια της αλήθειας στην τοπική πολιτική σκηνή, να μεταλλάσσεται κάθε φορά σαν τον Πρωτέα, να μεταστρέφεται δηλαδή ανάλογα με την απόσταση που χωρίζει ένα δημοτικό σύμβουλο από την θέση που του προσφέρεται στην εξουσία.
Η ευθυκρισία προϋποθέτει.....
ικανότητα σύγκρισης και αναγωγής, να ’χεις την οξυδέρκεια, να βάζεις τη δική σου γνώσει δίπλα στου αλλουνού που τον περνάς γενιές δεκατέσσερις και να βρίσκεις τις ομοιότητες κι αντιστοιχίες, που σε συνδέουν μαζί του.
Τότε η κρίση θα είναι, αμερόληπτη, αντικειμενική, κι όχι λόγια του αέρα.
Όμως έχω την άποψη ότι η άσκηση της κριτικής θα ’πρεπε να αναγνωρίζεται μόνον σε κείνον που μπορεί να κάνει γενναία αυτοκριτική, σ’ αυτόν που κολλάει τον εαυτό του στον τοίχο και ψάχνει τα λάθη του μα και τα σωστά του, που κρατά τις ισορροπίες.
Η πολιτική αυτή παλάντζα, η γλωσσική θολούρα, το τζάμπα μάγκας, το παραμύθιασμα το έχουμε στο αίμα μας, ενώ την αλήθεια και την αρνητική κριτική, όσο καλοπροαίρετη κι αν είναι, την ταυτίζουμε με την κατάκριση.
Την εκλαμβάνουμε ως προσωπική προσβολή και ψόγο, και την εξορκίζουμε σαν τον εχθρό μας.
Έτσι γράφουμε πολλές φορές την ιστορία μας, με ψευδαισθήσεις κι αυταπάτες, και το παίρνουμε χαμπάρι δυστυχώς μόνο όταν οι αυταπάτες γίνονται ιστορία.

Γι’ αυτό η κριτική του πρώην αντιδημάρχου κ. Αστράκου στο τελευταίο δημοτικό συμβούλιο θα είναι μια πράξη τολμηρή και λόγος δίκαιος, απ’ τη στιγμή που όπως δημόσια υποστήριξε πως γνωρίζει πράγματα και θαύματα, όντας πρωτοκλασάτο μέλος της, έτσι οφείλει με θάρρος αντί σιωπής, να δημοσιοποιήσει τα στοιχεία των πλαστών τιμολογίων, τα περί Λ.Ταμείου, Σπυλιόπουλου  κλπ.

(το ηχητικό της ντροπής έχει διάρκεια 6λ:40δ).

Κύριε Αστράκο,
«Μη συνθλίψεις την αλήθεια, μήτε να την κρύψεις. Αφού μίλησες δημόσια, πες την ολόκληρη, γιατί τότε, και μόνο τότε, θα είσαι αληθινός, πες την αλήθεια, σε κείνους που έχουν το δικαίωμα να τη γνωρίζουν, κι ότι πεις να είναι αληθινό.»
Άλλως, η παρέμβαση σου δεν θα είναι καθόλου εμβληματική για τα δημοτικά μας πολιτικά ήθη, ούτε καθαρτήρια τομή με μεγάλο ηθικό εκτόπισμα, ούτε θα δείξει τον δρόμο της κάθαρσης, ούτε φυσικά θα συμβάλει στην αποκατάσταση της αξιοπιστίας και ούτε τελικά θα συρρικνώσει το καρκίνωμα του δόγματος …..«Τα κράτος είμαι εγώ "L’Etat c’est moi"».
Οι λεονταρισμοί δεν προσδίδουν ανδρεία. μάλλον φόβο δείχνουν.