Η Δημοκρατία πρέπει να σέβεται τους θεσμούς και οι θεσμοί την δημοκρατία.Η αρχή της λειτουργίας της Δημοκρατίας για να μπορεί να υπάρχει ως φιλοσοφία που καθορίζει τις σχέσεις συμβίωσης μέσα στις οργανωμένες κοινωνίες είτε σε τοπικό επίπεδο είτε σε εθνικό, προϋποθέτει τον σεβασμό της διαφορετικής άποψης και την προάσπιση του δικαιώματος του να μπορεί ο καθένας να την λέει ελεύθερα και χωρίς να φοβάται.
Οι εικόνες που διαδραματίστηκαν προχθές στο Δημοτικό Συμβούλιο και τα όσα έγιναν, καθιστούν ως γεγονός διατάραξη της αρχής αυτής.
Πρέπει να σημειωθεί ότι δεν είναι η πρώτη φορά που παρατηρείται ως φαινόμενο και που ο κίνδυνος να αποτελέσει καθεστώς είναι ιδιαίτερα ανησυχητικά ορατός.
Ο χώρος που συνεδριάζει το ανώτατο θεσμικό όργανο της πόλης, αποτελεί χώρο της ελεύθερης έκφρασης των απόψεων και της λήψης αποφάσεων για την πορεία προς το μέλλον, με τις οποίες έχουμε όλο το δικαίωμα ΝΑ διαφανούμε αλλά ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΛΕΜΕ.
Όχι όμως να απαιτούμε με επιτακτικό τρόπο που να ξεπερνά τα όρια της δημοκρατίας έτσι όπως αυτά συνταγματικά έχουν κατοχυρωθεί, να μην εκπληρώνεται ο θεσμικός ρόλος των οργάνων, στα οποία η κοινωνία έχει εκχωρήσει το δικαίωμα δια της ψήφου της, να έχουν την ευθύνη του καθορισμού των συνθηκών κάτω από τις οποίες θα πορευθεί η κοινωνία στο αύριο.
Αλλά και η απαγόρευση δια της «βίας» του δικαιώματος να ακουστεί η άποψη των εχόντων την θεσμική εκπροσώπηση της κοινωνίας αποτελεί κατάφορη παραβίαση της των δημοκρατικών ελευθεριών που έχουν οι πολίτες .
Η έκφραση της άποψης των αγανακτισμένων πολιτών από όποια πολιτική παράταξη και να προέρχονται για οποιοδήποτε θέμα, είναι η μέγιστη έκφραση της δημοκρατίας.
Αυτή πρέπει να εκφράζεται με κάθε πρόσφορο τρόπο, άλλοτε ως ανοικτή επιστολή, άλλοτε δια ζώσης μέσα στον συγκεκριμένο χώρο και εφόσον προσκληθούν προς τούτο, ΚΑΙ ΑΛΛΟΤΕ με τον σχολιασμό τους μέσα από τον έντυπο ή ηλεκτρονικό τύπο, όπως για παράδειγμα τα σύγχρονα μέσα ηλεκτρονικής κοινωνικής δικτύωσης.
Ακόμα δε χειρότερο είναι όταν αυτή η απαγόρευση γίνεται με την απειλή εξωδίκου προσκλήσεως ή του κινδύνου της ακεραιότητας της σωματικής υγείας αυτών που θέλουν να εκφραστούν, είτε αυτοί είναι οι λειτουργοί θεσμικών οργάνων, είτε απλοί πολίτες.
Η συνέχιση τέτοιων φαινομένων, εκείνων δηλαδή που απαιτούν, κείθε κακείθεν, το άκουσμα μόνο της δικής τους φωνής, απαιτώντας όλοι οι υπόλοιποι να σιγήσουν, δεν αποτελεί πρόοδο αλλά μονόπλευρη και μονοδιάστατη αντίληψη των ελευθεριών των μελών μίας κοινωνίας.
Για τις καθ’ οιονδήποτε τρόπο απαράδεκτες συμπεριφορές και λειτουργίες των θεσμικών οργάνων, στις δημοκρατίες, ο πολίτης έχει την δυνατότητα είτε να περιμένει να τους καταψηφίσει στις επόμενες εκλογές, είτε καθημερινά δημόσια και επώνυμα με καταγγελτικό λόγο να τους στιγματίζει, ...Κύρια όμως....
ΝΑ ΤΟΥΣ ΠΕΡΙΦΡΟΝΗΣΕΙ.
0 σχολια:
Post a Comment