Γιατί το 8ο θαύμα του Κόσμου… να μην είναι οι σύγχρονοι «ΚΡΕΜΑΣΤΟΙ ΚΗΠΟΙ ΤΗΣ ΣΑΛΑΜΙΝΑΣ»

Θα παραφράσω για τις ανάγκες της ανάρτησης, όσα είπε τον Αύγουστο του 1963  ο Martin Luther King,  με εκείνο τo περήφανο «I have a dream»  …

Σας λέω σήμερα, φίλοι μου ότι ,
Παρά τις δυσκολίες και τις απογοητεύσεις της στιγμής, έχω ακόμη ένα όνειρο που είναι ένα όνειρο βαθιά ριζωμένο μέσα μου.
Έχω ένα όνειρο ότι μια μέρα ..., αυτό το νησί θα ζήσει την αληθινή σημασία του, το πιστεύω του.

Έχω ένα όνειρο ότι μια μέρα ..., εκεί στα βράχια στα νταμάρια του νησιού, τα παιδιά μας, οι γιοί των πραγματικών ιδιοκτητών θα είναι σε θέση να καθίσουν όλα μαζί στο τραπέζι της ανάπτυξης.
Έχω ένα όνειρο ότι τα παιδιά μας θα ζήσουν μια μέρα σε ένα νησί όπου δεν θα του αρπάζουν την σάρκα του, ούτε το περιεχόμενό του.
Έχω ένα όνειρο ότι μια ημέρα ..., κάθε κοιλάδα γεμάτη από σκουπίδια θα υψωθεί, κάθε λόφος και βουνό θα χαμηλώσουν,  τα ανώμαλα μέρη δεν θα γίνουν επίπεδα ούτε τα κυρτά μέρη θα γίνουν 170  στρέμματα οικόπεδα ίσια, κι’ αυτό …να το δούμε όλοι μαζί.
Έχω ένα όνειρο … οι κρεμαστοί κήποι της Βαβυλώνας να πάψουν να είναι το μοναδικό θαύμα στην ιστορία της ανθρωπότητας.
Έχω ένα όνειρο σήμερα...., να βρεθεί ο σύγχρονος ΝΑΒΟΥΧΟΔΟΝΟΣΟΡΑΣ που με τις ενέργειες του θα δώσει την εντολή να αξιοποιηθούν οι περιοχές με την δημιουργίας των σύγχρονων κρεμαστών κήπων.
Έχω ένα όνειρο σήμερα..., οι κρεμαστοί αυτοί κήποι να κατασκευαστούν σε διαδοχικές αναβαθμίδες, όπου η ψηλότερη να έχει 40 μέτρα ύψος και όχι σε ένα επίπεδο στο ύψος της θάλασσας.
Εκεί να φυτρώσουν κάθε είδος δέντρου και φυτού, που θα μεταφερθεί με αγάπη από κάθε περιοχή του νησιού.
Ανάμεσά τους να υπάρχουν αμυγδαλιές, καστανιές, συκιές, ροδιές, τριανταφυλλιές, νούφαρα, και αρωματικοί θάμνοι, με ένα σύγχρονο και πολύ καλό υδρευτικό σύστημα που να τροφοδοτεί συνεχώς τα φυτά με νερό από την Ψυτάλλεια.
Αυτή είναι η μια από τις ελπίδες μου, έτσι οραματίζομαι για το νησί.
Με αυτή την πίστη θα μπορέσουμε να βγάλουμε με κόπο από τα βουνά της απογοήτευσης ... μια πέτρα ελπίδας.
Με αυτή την πίστη θα μπορέσουμε να δουλέψουμε μαζί, να αγωνιστούμε μαζί, γνωρίζοντας ότι θα έχουμε πετύχει την ανάπτυξη μία ημέρα.
Αυτή θα είναι η ημέρα που όλα τα παιδιά του νησιού μας θα είναι σε θέση να υπερηφανεύονται με μια νέα έννοια, μια νέα εικόνα για το «Το νησί μας"
Και όταν συμβαίνει αυτό, θα είμαστε σε θέση εκείνη την ημέρα όλοι μαζί να Ενώσουμε τα χέρια και να τραγουδήσουμε ξανά
« Ίτε παίδες Ελλήνων... »!