Δημοτικό Συμβούλιο .....« To Βατερλό ενός επηρμένου δήθεν ».

Χειμωνιάτικο το προχθεσινό απόγευμα στην αίθουσα του δημοτικού συμβουλίου, εκρηκτική η ατμόσφαιρα, μαύρα σύννεφα, στο θέατρο του παραλόγου... το σκηνικό θολό.
Η κουβέντα ..... δεν πήγε καθόλου καλά. 
Ακολουθήθηκε και πάλι η πεπατημένη, Τριάντα ένα (31) τα θέματα της ημερήσιας διάταξης,  επτά-μισή  ώρες συζήτησης χωρίς να εξαντληθούν τα .... προ ημερησίας.

Σχήμα οξύμωρο η συζήτηση περί δεοντολογίας ….. Αλήθεια περί ποιας δεοντολογίας ομιλούμε;  .......

Είναι δεοντολογικό, αν για παράδειγμα, προτάσσουμε σε μόνιμη βάση δυο τρία θέματα με την διαδικασία του κατεπείγοντος, να κουράζουμε με αοριστολογίες το ακροατήριο μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες, κι' αφού αδειάσει η αίθουσα.... να περνάμε τα θέματα της Η.Δ. χωρίς συζήτηση, με ένα …«ομόφωνα; Ναι , ναι …άντε να τελειώνουμε ναι»;

Με εντυπωσιάζει το ίδιο και η κρίση στους θεσμούς, η περιρρέουσα ατμόσφαιρα, η διαπίστωση πως οι περισσότεροι απ’ τους εκλεγμένους, και εκτός τόπου είναι και εκτός χρόνου.

Να μη καταλαβαίνουν τίποτα απ’ ότι ακούν, ή τουλάχιστον έτσι να προσποιούνται.

Και δεν  θέλω για κανένα λόγο να πιστέψω, πως συνειδητά αδιαφορούν, ότι δεν καταλαβαίνουν τι συμβαίνει γύρω τους!

Λαθρεπιβάτες σε μια κατηφόρα που ακολουθεί ένα συνεχές ζιγκ-ζάγκ.

Ένα ζικ-ζακ προς « τον Καιάδα …το σύγχρονο αποθετήριο των ιδεών ».

Λένε, πως μια εικόνα μπορεί να είναι χίλιες λέξεις,  ποια όμως πρέπει να είναι αυτή;

Αυτή με την  … πινακίδα που οδηγεί στο αποθετήριο των αδύναμων, η εικόνα από την μάχη στο Βατερλό ;

Δυστυχώς, φίλοι μου 

Στον δρόμο της προόδου επιλέξαμε όχημα με οδηγούς και συνοδηγούς, που δεν καταφέρνουν να βρούνε το ίσωμα, που δεν μπορούν να βρουν τον δρόμο που να πηγαίνει ίσια.

Κι εδώ είναι η αγωνία μου,

• Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, θα μπορέσουμε να βρούμε κοινό τόπο συνεννόησης ;
• Πως να αποτρέψουμε τις λαθεμένες κινήσεις και τις παράπλευρες απώλειες;
• Πως να συμβάλλουμε στην πολιτική απομάκρυνση των ανίκανων οδηγών και συνοδηγών;
Με την σιωπή δεν συνδράμουμε στο καλό αυτού του τόπου!

Ενωμένοι πρέπει να μείνουμε, φύλακες στις νέες Θερμοπύλες, το οφείλουμε εξάλλου στις επερχόμενες γενεές.

Κι' αλίμονο μας, αν στον δρόμο μας αυτό, επιλέξαμε οδηγό που έχει ώτα που δεν ακούν, ή ακόμα περισσότερα να είναι οπαδός της θεωρίας « L'État, c'est moi »!!
Αλίμονό μας !!!