Παιχνίδι µε τη φωτιά από τις Βρυξέλλες….. Συναίνεση µε το ζόρι.

« Κινούμαστε πάνω σε ένα τεντωμένο σκοινί αυτή την ώρα » στα όρια του ανοιχτού εκβιασμού, και αναφέρομαι στο αυστηρό τελεσίγραφο του προέδρου του Eurogroup για το χρέος της Ελλάδας όπου μαζί με τους Υπουργούς Οικονομικών της Ευρωζώνης απαίτησαν από την Ελληνική κυβέρνηση νέα μέτρα εδώ και τώρα αλλά και συναίνεση μεταξύ των κομμάτων.

Το Eurogroup, μας ζήτησε μεταξύ άλλων, ιδιωτικοποιήσεις και επίσπευση των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, και την ίδια στιγμή, με νέο αυστηρό μήνυμα ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ μίλησε για πρώτη φορά για ΜΗ διαχειρίσιμο χρέος αν δεν γίνουν οι αποκρατικοποιήσεις των 50 δις ευρώ.
Ο Υπουργός Οικονομικών της Ελλάδας με διαφαινόμενη σύνδεση καταβολής της πέμπτης δόσης του δανείου µε την εφαρμογή και στην Ελλάδα του « μοντέλου Πορτογαλίας », δεσμεύθηκε σε ταυτόχρονη αύξηση του ποσού του μεσοπρόθεσμου στόχου των 15 δισ. ευρώ μέχρι το 2013.
Έτσι προσπαθούν µε έμφαση να μας περάσουν το δίλημμα ότι « όπως εξελίσσεται η κατάσταση, από τη µία πλευρά υπάρχει η συναίνεση και από την άλλη κάλπες και... το χάος»,  « Ενθαρρύνοντας » και « παρακινώντας » τα ελληνικά κόμματα να υιοθετήσουν ένα πνεύμα συνδιαλλαγής, συνεννόησης και συναίνεσης, ότι τάχα τα στοιχεία αυτά είναι απαραίτητα προκειμένου η Ελλάδα να ξεπεράσει την κρίση!
Υπό τις συνθήκες αυτές, δεν προξενεί έκπληξη ότι η τρόικα δια της κυβερνήσεως αναζητά την συναίνεση με τον  πρωθυπουργό Γ.Παπανδρέου να κάνει άνοιγμα στα κόμματα της αντιπολίτευσης, δηλώνοντας στο συνέδριο του «Economist» ότι « προκύπτει η ανάγκη για µια νέα εθνική συνεννόηση μεταξύ των κομμάτων χωρίς εξωραϊσμούς και μαγικές συνταγές ».
Μας διαμηνύει ότι οι πολιτικοί πρέπει να εκφραστούν μέσα από νέες εταιρικές πολιτικές σχέσεις, με μεγαλύτερη κατανόηση των κοινών προβλημάτων και βαθύτερη συνεργασία»…… ( Μεγάλα λόγια μικρών ανδρών, πομφόλυγες, πολιτικές μεγαλοστομίες ).
Η επιθετική αυτή στάση των Ευρωπαίων εταίρων δεν είναι άσχετη µε τις εκτιμήσεις ότι ο εκτροχιασμός των στόχων του μνημονίου απαιτεί τη λήψη και νέων σκληρότερων μέτρων, τα οποία απαιτούν ευρύτερη πολιτική συναίνεση και στήριξη.
Θολό το πολιτικό τοπίο με τα κόμματα αντιπολίτευσης να δηλώνουν κάθετα αντίθετα στην παροχή συναίνεσης.
Και γεννιέται το ερώτημα, γιατί δεν ζητούν την γνώμη του κυρίαρχου Λαού μέσα από ένα δημοψήφισμα;

Τελικά τι είναι ο Λαός;  όχλος; Μάζα ανεγκέφαλων όντων που ένας μαέστρος δημαγωγός μπορεί να οδηγήσει ακόμη και στο γκρεμό;

Είμαστε η εξουσία ή όχι;

Απόσπασμα από την ομιλία του Ανδρέα Παπανδρέου στην Αθήνα-Σύνταγμα 1985 (01:33)