
Ελάχιστες είναι οι περιπτώσεις όπου οι κυβερνώντες πατάνε στο έδαφος και δεν πετάνε από την αλαζονεία που τους δίνει η εξουσία.
Τις περισσότερες φορές έχουν τουπέ, υφάκι υπεράνω, διατάζουν τους υποτακτικούς, έχουν λιμουζίνα με σοφέρ και ασφάλεια, αισθάνονται εν πολλοίς παντοδύναμοι.
Άλλωστε έχουν το πεπόνι έχουν και το μαχαίρι, ..... και δε θέλει και πολύ να ψωνιστεί ο άνθρωπος, ειδικά όταν δεν έχει αυτοσυγκράτηση.
Αυτή η αλαζονεία, πηγάζει και από τον χαρακτήρα τους, κι αν δεν είναι προσεκτικός βάζει μια «πανοπλία και νομίζει ότι δε θα τον πειράξει ποτέ κανείς».
Εδώ κολλάει το ανέκδοτο.